Een ex – vriendin van me liep hoog op met haar geliefde liefdadigheidsinstelling Gaia. Ik heb Gaia eens verbaal aangevallen in haar bijzijn en waarschijnlijk is dat dé reden dat ik nu al enige tijd terug vrijgezel ben. Ach, wat verdomt het me ook? Denkt ze nu echt dat een groeperinkje als Gaia ooit de wereld zal kunnen verlossen van alle stoute meneren die arme diertjes pijn doen of zelfs boelkloedig (geen schrijffout) vermoorden? Nee, nog voor geen vijf minuten zullen ze daar in slagen. Of verwacht je dan echt dat ze iedere dierenhater zullen aanpakken? Dat ze eerst incognito beverige beelden van lage kwaliteit komen schieten met een camera, voor de gelegenheid verborgen in een tas vol namaakhormonen of in een namaak – houten stok van kwaliteitsvol rubber, kwestie om de geobserveerde dieren niet te kwetsen bij een toevallige aanvaring met de roe. En zullen ze dan, in een poging de mishandelaar tot inkeer te brengen, met zijn allen afzakken naar het kamp waar de brutaliteiten worden uitgevoerd, om daar met hun allen rond de aanvoerder van de bende zielige schoftjes plaats te nemen, eventueel verkleed in het dier dat onder deze mismens zovele ontberingen moet ondergaan, en dan met gekruiste armen hun stil protest zullen aanvangen, ostentatief met de armen gekruist voor de borst, waarmee ze lijken te willen zeggen; “En nu, manneke? Nu hebt ge wel wat minder praat, tegen marmotten van uw eigen grootte.” Dit protest is uiteraard pas effectief na minstens drie dagen van intense concentratie, volstrekt zwijgen en een dwingende blik van ieder Gaia – lid richting het nieuwe slachtoffer. Het is dus duidelijk dat Gaia – leden wel degelijk gemotiveerd moeten zijn. Als dan uiteindelijk de wil van die ene rotzak gebroken is, zal hij uiteindelijk zelf zijn fouten hebben ingezien en spontaan de rubberen darm, ingesmeerd met olie om het glijden te vergemakkelijken in de arme keeltjes van de ganzen die uiteindelijk enkel foie gras zullen opleveren, in zijn eigen keelgat rammen en zomaar eens eventjes vijf kilo van de gortepap ‘eigen bereiding met geheime kruidenmix’ rechtstreeks in zijn maag laten stromen. Pas dan mogen de Gaia – leden hun zwijgen doorbreken en zullen ze eensgezind een zucht van opluchting slaken. Tot meer zullen hun stembanden na de lange en vermoeiende dagen niet meer in staat zijn. De deurwaarder die ze zelf hebben meegebracht, trekt in een hoekje van de ruimte stilletjes een streep over weer een naam in zijn dikke lijst van alle dierenmishandelaars ter wereld. Zelfs deze man zal een glimlachje niet kunnen onderdrukken, zij het dan omdat hij reeds zijn rekening aan het maken is voor zijn extreem lange wachttijd.
Bij al deze acties zal natuurlijk Michel vanden Bossche steeds aanwezig zijn, om zijn ‘schaapjes’ te blijven motiveren op de plaats delict en om eventuele nieuwe orders te geven met slechts enkele bewegingen van zijn unieke enkele wenkbrauw die over de lengte van zijn gehele voorhoofd reikt. Gaia zal binnenkort aldus in het werk verzuipen, en Michel vanden Bosch zal, helaas, geen tijd meer hebben voor tijdsverspillende televisie – optredens.
Misschien had mijn ex – lief, nu ik er dan over nadenk, dus toch gelijk en wordt het dankzij Gaia, en dan vooral door het verdwijnen van meneer vanden Bossche van onze TV, toch nog een iets mooiere en betere wereld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten