14 mei 2005

Half-life 2

Toegegeven, ik loop achter, mar ik ben niet te beroerd me te outen: ik heb nú pas Half-Life 2 gekocht.
Nu ben ik zeker geen hardcore gamer, maar toch klimt het schaamrood me naar de wangen als ik besef dat ik bijna 7 maanden zonder Half-Life 2 heb geleefd. Het spel der spellen ontbrak in mijn collectie. Namen als The Citadel en Face-huggers, het zei me tot voor kort allemaal niets. Maar ik ben mijn schade ruimschoots aan het inhalen. Twee dagen intensief spelen en ik zit waar anderen 2 weken over deden. Ik speel tot ik erbij neerval, ondertussen mijn toetsenbord onderkwijlend van de grafische pracht (en dat met alle instellingen op 'low')van de supergedetailleerde wereld die Valve op het scherm tovert. Hoe kon ik in godsnam zo stom zijn zo lang te wachten met de aankoop van deze parel? Dacht ik misschien dat het zijn 50€ niet waard zou zijn? Dat het me geen uren spelplezier zou bezorgen? Dat het verhaal me niet in zijn ban zou houden?
Laat dit een waarschuwing zijn aan allen die nog steeds zijn zoals ik oooit wa: al je Half-Life 2 nog niet bezit, is je leven niet volledig. Doe er iets aan, voor het te laat is. Voor de macht van The Citadel en The Administrator verder om zich heen grijpt...

Geen opmerkingen: